آریانائی مامان

دختر نازنیم سلام

عزیز دلم آریانای گل مامان خیلی وقته که فرصت نکردم توی وبلاگت بنویسم حتما منو می بخشی عزیزم

مشغول شدن دوباره به کار و تردیدهای من راجب این موضوع خیلی وقته ذهنم رو درگیر کرده

واقعیت اینه که هنوزم دقیقا نمیدونم چه کاری باید بکنم تا به نفع تو باشه و به نفع هممون

دختر گل من حالا دیگه یک سال و چهارماهه شدی عزیزم یکی دو هفته ای میشه که راه افتادی و قدم های خوشگل برمیداری و من امیدوارم که تا آخر عمرت صحیح و سالم روی پاهای خودت قدم های بزرگی برداری و کارهای مهمی انجام بدی

حالا دیگه حرف زدن یاد گرفتی و خیلی شیرین مامایی و بابایی و ددر و به به و دایی و چائی و دالی و نانا می گی

قربونت برم صدای خنده هات خیلی شیرینه قدم های همراه با مراقبت و دقتت خیلی شیرینه

دقت کردنات موقع چیدن ظرف و ظروفا، جیغ کشیدنات توی حموم، لوس کردنات واسه مامان، کارکردن دقیق با اون انگشتای ظریفت خیلی شیرین و قشنگه

عکس دختر خوشگلم رو به زودی این جا می گذارم

آریانائیه مامان خیلی دوست دارم دخترم